Πεθαίνει κάποιος ουσιαστικά, μόνο αν τον ξεχάσεις -και οι γυναίκες της ζωής του Τόλη, δεν ξεχνούν

Πεθαίνει κάποιος ουσιαστικά, μόνο αν τον ξεχάσεις -και οι γυναίκες της ζωής του Τόλη, δεν ξεχνούν

«Τέσσερα τριαντάφυλλα. Τέσσερα χρόνια με εσένα, χωρίς εσένα». Η ανάρτηση της Άντζελας Γκερέκου και της κόρης τους, Μαρίας, για τα τέσσερα χρόνια από τον θάνατό του.

Τέσσερα χρόνια χωρίς τον Τόλη Βοσκόπουλο, και η Άντζελα Γκερέκου συνεχίζει να αποδεικνύει ότι κάποιος πεθαίνει πραγματικά μόνο όταν τον ξεχάσεις -κάτι που, στη δική της περίπτωση, μοιάζει αδύνατο.

Με αφορμή την επέτειο μνήμης του αείμνηστου τραγουδιστή, η ηθοποιός και πολιτικός προχώρησε σε μια συγκινητική ανάρτηση στο Instagram, δημοσιεύοντας μια τρυφερή φωτογραφία από το παρελθόν, συνοδευόμενη από τέσσερα κόκκινα τριαντάφυλλα.

Στην πρώτη από τις δύο εικόνες, βλέπουμε το ερωτευμένο ζευγάρι στα πρώτα βήματα της σχέσης του, να κοιτάζεται με τρυφερότητα. Στη δεύτερη, τέσσερα κόκκινα τριαντάφυλλα -ένα για κάθε χρόνο απουσίας του αγαπημένου ερμηνευτή.

Το μήνυμά της λιτό αλλά γεμάτο συναίσθημα: «Τέσσερα τριαντάφυλλα. Τέσσερα χρόνια με εσένα, χωρίς εσένα».

https://www.instagram.com/p/DMSOOfvIMai

Από πλευρά της, η κόρη τους, Μαρία Βοσκοπούλου, επέλεξε να μοιραστεί τις δικές της αναμνήσεις μέσα από ένα Instagram story –φωτογραφίες στις οποίες ποζάρει στην αγκαλιά του πατέρα της, με τη σημαδιακή ημερομηνία 19/7 να στέκεται εκεί, σαν αιώνια υπενθύμιση.

maria-voskopoulou.jpg

Ένας μεγάλος έρωτας

Το 1995, ο Τόλης Βοσκόπουλος γνώρισε την Άντζελα Γκερέκου, τότε ανερχόμενη ηθοποιό, αργότερα πολιτικό και σύντροφο ζωής. Έναν χρόνο μετά, στις 2 Αυγούστου 1996, παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο στην Κέρκυρα, τόπο καταγωγής της. Το 2001 απέκτησαν την κόρη τους, Μαρία, επισφραγίζοντας έναν δεσμό που ενώθηκε με έρωτα, κοινή πορεία και διακριτική αξιοπρέπεια. Ο Βοσκόπουλος, εκτός από τα καλλιτεχνικά του πάθη, διατηρούσε και την αγάπη του για τον αθλητισμό ως πιστός φίλαθλος του Απόλλωνα Σμύρνης -της ομάδας που υποστήριζε και ο πατέρας του από τα χρόνια στη Σμύρνη, μεταφέροντας έτσι μια παράδοση καρδιάς από γενιά σε γενιά.

Σε παλιότερη συνέντευξή της, η Άντζελα είχε εξομολογηθεί: «Ο πόνος δεν φεύγει ποτέ. Κρύβεται και εμφανίζεται σε ανύποπτες στιγμές… Προσπαθώ να τον μετατρέψω σε δύναμη. Να ζήσω τη ζωή, να δημιουργήσω, να συνεχίσω».

Μερικές ακόμη τρυφερές δηλώσεις της για εκείνον:

«Ο κόσμος ξέρει την ψυχή του, ξέρει πόσο άρχοντας ήταν… αλλά και πόσο απλός και προσιτός… έκανε καλά σε όσους είχαν ανάγκη».

«Ο πόνος δεν φεύγει ποτέ, κρύβεται απλά και βγαίνει σε στιγμές που δεν το περιμένεις… το βιώνεις ψυχοσωματικά. Είναι δικές μου οι στιγμές που μου λείπει ο Τόλης, ωστόσο προσπαθώ τον πόνο να τον κάνω δύναμη, να γίνεται ακόμα μεγαλύτερη η επιθυμία για ζωή, χαρά και δημιουργία».

«Ο Τόλης ήταν ο άνθρωπός μου. Ήμασταν μαζί 26 χρόνια. Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος –αλλά δεν ήταν και ψεύτικος. Ήταν γνήσιος. Είχαμε περάσει τα πάντα μαζί. Ακόμα και τώρα, είναι εδώ. Είναι στην ψυχή μου, στην καρδιά μου, στον αέρα που αναπνέω».