Από την Coco Chanel στη ντουλάπα μας: Η εξέλιξη του μικρού μαύρου φορέματος
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, το LBD παραμένει σταθερή αξία για τις πιο στυλάτες γυναίκες
Ρίξτε μία ματιά στην ντουλάπα σας. Ποιο είναι το fashion item που δεν θα αποχωριζόσασταν ποτέ; Το πιθανότερο είναι ότι θα διαλέγατε κάτι, όπως μία vintage, δερμάτινη τσάντα που κληρονομήσατε από την γιαγιά ή την μαμά σας, το αγαπημένο σας τζιν παντελόνι, ή το μικρό σας μαύρο φόρεμα. Το LBD είναι ένα από τα απαραίτητα κομμάτια στην γκαρνταρόμπα κάθε στυλάτης γυναίκας, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είχε πάντα αυτή την θέση.
Πριν την δεκαετία του 1920, το να φοράει μία γυναίκα ρούχα μαύρου χρώματος ήταν αποδεκτό μόνο εφόσον αυτή διένυε περίοδο πένθους. Κατά την Ελισαβετιανή περίοδο, δε, όταν μία γυναίκα έχανε τον άντρα της, ήταν υποχρεωμένη να φοράει μαύρα για τουλάχιστον δύο χρόνια. Όλα αυτά (και πολλά άλλα, στην ιστορία της μόδας) άλλαξαν, με την εμφάνιση της Coco Chanel. Το 1926, η θρυλική δημιουργός παρουσίασε, στη Vogue, ένα απλό, κοντό, μαύρο φόρεμα. Το πρώτο LBD, ονόματι «Ford» ήταν, σύμφωνα με την δημιουργό του, «ένα είδος στολής για όλες τις γυναίκες που έχουν γούστο» ενώ απευθυνόταν στις γυναίκες κάθε κοινωνικής τάξης.
Το μικρό μαύρο φόρεμα παρέμεινε, εξαιρετικά δημοφιλές, και κατά την διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης αφού η αβίαστη κομψότητά του εξασφάλιζε, στις γυναίκες, άψογες εμφανίσεις χωρίς να ξοδέψουν πολλά χρήματα. Κατά την διάρκεια της χρυσής εποχής του Hollywood, το μικρό μαύρο φόρεμα έγινε το αγαπημένο σκηνοθετών και ενδυματολόγων, αφού το χρώμα του δεν μπερδευόταν με τα άλλα χρώματα των σκηνικών.
Το LBD διατήρησε την δημοφιλία του και κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, λόγω της έλλειψης υφασμάτων, ενώ εξελίχθηκε και σε ένα είδος στολής, για τις γυναίκες που, εκείνην την περίοδο, είχαν αρχίσει να βγαίνουν στην παραγωγή. Τις συντηρητικές δεκαετίες του 1950 και 1960, το fashion item απέκτησε έναν ελαφρώς διαφορετικό συμβολισμό αφού η γυναίκα που το φορούσε θεωρούνταν κάπως χαλαρών ηθών- ειδικά σε σχέση με τις κυρίες της εποχής, που φορούσαν ταγιέρ σε παστέλ αποχρώσεις, σύμφωνα με το πρότυπο της Jackie Kennedy. Την αλλαγή σε αυτό, φέρνουν τα κορίτσια της γενιάς των Mods- οι γνωστές Modettes-, τα οποία πειραματίζονται με νέα μήκη, ανάγοντας το μίνι στο απόλυτο fashion statement. Οι πιο συντηρητικές fashionistas της εποχής, καταφεύγουν σε glam εκδοχές του LBD, όπως το iconic κομμάτι του οίκου Givenchy, που φόρεσε η Audrey Hepburn, στο Breakfast at Tiffany's.
Από την χρονιά που η Gabrielle "Coco" Chanel το έβαλε στην γκαρνταρόμπα των γυναικών όλου του κόσμου, μέχρι σήμερα, το μικρό μαύρο φόρεμα παραμένει ένα από τα πιο πρακτικά και κομψά κομμάτια. Μπορεί αν πέρασε διάφορες φάσεις –από το mod mini των 60's και το μαύρο φόρεμα των 80's με τις βάτες, μέχρι το grunge της δεκαετίας του '90-, αλλά η ουσία του παραμένει αναλλοίωτη, από το 1926. Ένα LBD κάνει κάθε γυναίκα να νιώθει όμορφη και glamorous ενώ είναι διαχρονικό, ευέλικτο και προσιτό στο στυλ της κάθε μίας. Δείτε στην gallery την εξέλιξή του, ανά τις δεκαετίες.
Διαβάστε ακόμα:
Τι μάθαμε από τον κινηματογράφο για το στυλ
Bloggers
