Να θυμόμαστε για πάντα την αγρότισσα Αθηνά Παπαχρήστου που ήταν σύμβολο προσφοράς όταν άλλοι άρπαζαν

Σε μια Ελλάδα που πληγώνεται από την απληστία και τη διαφθορά, υπάρχουν σπάνιοι άνθρωποι που έρχονται στη ζωή για να (μας) θυμίσουν τι σημαίνει αληθινή προσφορά. Η Αθηνά Παπαχρήστου, η αγρότισσα από την Άμπλιανη Ευρυτανίας, κάτοικος Μεσολογγίου ήταν ένας τέτοιος άνθρωπος, ένας άνθρωπος που ενώ άλλοι εκμεταλλεύτηκαν το δημόσιο χρήμα με ψεύτικες δηλώσεις και πλασματικά βοσκοτόπια, εκείνη πρόσφερε το κομπόδεμά της για να σώσει ζωές.

Η είδηση του θανάτου της μας γέμισε θλίψη, όχι μόνο γιατί «έφυγε» μια ταπεινή ηρωίδα αλλά και γιατί σπανίζουν τέτοια παραδείγματα.

Η κυρία Αθηνά, 89 ετών τότε, δώρισε ένα υπερσύγχρονο ασθενοφόρο αξίας 65.000 ευρώ στο νοσοκομείο Μεσολογγίου. Από τους κόπους μιας ζωής στα χωράφια, όχι από κάποια επιδότηση ή κονδύλι. Το ασθενοφόρο αυτό δεν προέκυψε από... επιδοτήσεις αλλά από δηλωμένη συνείδηση και καρδιά, από την υπόσχεση μιας γυναίκας προς τον σύζυγό της, που έπρεπε να κάνει πραγματικότητα πριν κλείσει τα μάτια της.

Ακόμα και μετά την απώλειά της, η Αθηνά Παπαχρήστου με τη δωρεά της θα σώζει ζωές

Η Αθηνά Παπαχρήστου δεν έκανε την δωρεά της για τη δόξα, ούτε για τα φώτα της δημοσιότητας.

Το έκανε γιατί είχε δει τι σημαίνει η απουσία του ασθενοφόρου, μιας και είχε περάσει 12 χρόνια μεταφέροντας με κάθε τρόπο τον άρρωστο σύζυγό της σε Πάτρα, Γιάννενα και Αθήνα.

Κουβαλώντας το φορτίο του πόνου, δεσμεύτηκε για να μην ταλαιπωρηθούν άλλοι όπως εκείνη.

Και το έκανε με ένα χαμόγελο, γεμάτη συστολή μπροστά στις κάμερες και τους φωτογραφικούς φακούς και με έναν όρο απλό και ανθρώπινο: το ασθενοφόρο να εξυπηρετεί τις ανάγκες μόνο για τους ανθρώπους που ζουν στο Μεσολόγγι.

Παράσημο Ευποιΐας και κάτι παραπάνω

Η πράξη της δεν πέρασε απαρατήρητη. Η τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, της απένειμε το παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Ευποιΐας. Όχι απλώς ως τυπική τιμή, αλλά ως αναγνώριση ενός φωτεινού παραδείγματος που ξεπερνά τους θεσμούς.

Όταν εκατοντάδες άλλοι επιδίδονταν την ίδια ώρα σε απάτες σκορπώντας χρήματα του δημοσίου, εκείνη η αγρότισσα που έζησε με τα απολύτως απαραίτητα, προσέφερε χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα.

Η Αθηνά της Άμπλιανης, η Αθηνά όλων μας

Το χωριό της, η Άμπλιανη Ευρυτανίας, έχει πια δύο λόγους να μείνει στην ιστορία: τη μάχη του 1824 και την ηρωίδα του 2023. Από την Επανάσταση μέχρι την προσφορά, η Αθηνά Παπαχρήστου έγραψε με το δικό της χέρι μια νέα σελίδα αγώνα, τη σελίδα της ανιδιοτέλειας και της αγάπης για τον συνάνθρωπο.

Σε μια εποχή που η εμπιστοσύνη μας στον συνάνθρωπο λυγίζει μπροστά στα σκάνδαλα, η κυρία Αθηνά δεν έδωσε απλώς ένα ασθενοφόρο, έδωσε ένα μάθημα τιμής. Κόντρα σε όλους εκείνους που απορούσαν γιατί δαπάνησε τους κόπους της ζωής της, η ίδια μπόρεσε και έγινε σύμβολο μιας Ελλάδας που ακόμα ελπίζει, ακόμα προσφέρει, ακόμα ντρέπεται να αρπάξει και επιλέγει να δώσει.

Ακόμα και μετά τον θάνατό της, το ασθενοφόρο που αγόρασε με τον ιδρώτα της συνεχίζει να σώζει ζωές. Κάθε σειρήνα που χτυπά, είναι ένας φόρος τιμής στην Αθηνά Παπαχρήστου κι ένα καμπανάκι συνείδησης για όλους εκείνους που κάποτε θα χρειαστούν βοήθεια αλλά ξέχασαν να βοηθήσουν πρώτοι, όλους εκείνους που είχαν τον κακό τον λόγο για μια γυναίκα που αποφάσισε τα χρήματά της να τα διαθέσει για τους άλλους, αυτούς, που όπως εκείνη μπαινοβγαίνουν στα νοσοκομεία με μόνο οδηγό τους την ελπίδα.

Ανάμεσα στα παράσημα της Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν και η αγρότισσα που δώρισε το ασθενοφόρο