Ο Θάνος Φέσκος μαγειρεύει πατάτες με αυγά στην πιο feel-good νέα άφιξη των νοτίων προαστίων

Λίγες εβδομάδες πριν τις γιορτές έκανε την εμφάνισή του το “Ανα ψ ktirio” και αμέσως κατέκλυσε τα timeline μας με παιχνιδιάρικες φράσεις, stories και posts με πρωταγωνιστές τον Σταμάτη Γαρδέλη, τον Χάρρυ Κλυν, τον Brad Pitt στα νιάτα του να φιγουράρει στο εξώφυλλο της Σούπερ Κατερίνα και άλλα πολλά playful και άκρως χαριτωμένα, που μας ταξίδεψαν απευθείας στα αγαπημένα ‘80s & 90s.

Τα πιο λαχταριστά και εντυπωσιακά γλυκά και δώρα για τις γιορτές για απαιτητικούς foodies

Παράλληλα το hype ανέβαινε με τον (να θυμίσουμε 2άστερο στο Delta και με παρελθόν στο 3άστερο Geranium μεταξύ πολλών άλλων) Θάνο Φέσκο να σερβίρει πατάτες με αυγά και κεφτεδάκια πίσω από την ανοικτή κουζίνα, με το γνωστό του απόλυτα ακομπλεξάριστο στυλ να μας θυμίζει πως ο καλύτερος μάγειρας είναι εκείνος που μπορεί να σχεδιάσει ένα 2άστερο πιάτο με την ίδια άνεση που μπορεί να φτιάξει κεφτεδάκια της μαμάς. Το “Ανα ψ ktirio” είναι με διαφορά το πιο cool και feel-good νέο μαγαζί των νοτίων προαστίων, και θα εξηγήσουμε ακριβώς γιατί.

Κοκορέτσι, φρυγαδέλι και "ορφανή" μακαρονάδα από τον Άρη Βεζενέ στην πλατεία Αγίων Θεοδώρων

Να σημειώσουμε δε πως το timing του δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο, καθώς η Γλυφάδα εδώ και κάποιο διάστημα αγκαλιάζει και έναν νέο αέρα, με την άφιξη εστιατορίων, όπως το Ekiben του Άρη Βεζενέ, το Dopios με τον Χριστόφορο Πέσκια στο τιμόνι, αλλά και το ολοκαίνουριο concept Pino του (επίσης βραβευμένου με αστέρι Michelin) Luca Piscazzi να φέρνουν έναν αέρα downtown ζεστασιάς στο πιο λαμπερό προάστιο των νοτίων.

Πριν μπούμε όμως στις λεπτομέρειες να πούμε δύο λόγια για τα βασικά και πρακτικά, δηλαδή στην ορθάνοικτη κουζίνα του «Ανα ψ ktirio», με πρωταγωνιστή τον ξυλόφουρνο από όπου βγαίνουν ή περνάνε σχεδόν όλα τα πιάτα του μενού, συναντούμε τον Θάνο Φέσκο και τον Δημήτρη Χατζηδημητρίου (βλ. Bella Vespa, Farm to Fork κλπ), ενώ το όλο εγχείρημα είναι μία σύμπραξη των ομάδων του Bella Vespa και του Pere Ubu.

Η λίστα των cocktails, που κάνει ένα απίθανο revisit στα αγαπημένα classics, ανήκει στον Γιάννη Κορυζή, ο οποίος είναι συνάμα και ο manager του «Ανα ψ ktirio», ενώ η λίστα των κρασιών είναι σχεδιασμένη από τον Σωτήρη Γιαννικόπουλο (βλ. Pere Ubu, Kalesma κλπ). Το ολοκαίνουριο αυτό joint βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο Pere Ubu, εκεί που κάποτε συναντούσαμε το Sea Spice, αλλά ο χώρος είναι πραγματικά αγνώριστος.

Τώρα που είπαμε τα βασικά, θέλω να δηλώσω απερίφραστα πως -προσωπικά πάντα- ενθουσιάστηκα απόλυτα με αυτήν την νέα άφιξη, που θα τοποθετήσω περίτρανα ανάμεσα στο τοπ 10 της χρονιάς που πέρασε. Το πιο βασικό χαρακτηριστικό εδώ είναι η «φάση» -ας μου επιτραπεί παρακαλώ ο όρος- που μαζί με το φαγητό, το ποτό, τη μουσική, τις προσεγμένες τιμές, το design και το σέρβις έρχονται και δένουν δημιουργώντας ένα απόλυτα cool και επικά feel-good νέο μαγαζί, που λέω με βεβαιότητα πως ήρθε για να μείνει.

Ο χώρος έχει φτιαχτεί έτσι ώστε να επικροτεί το «μαζί», το «παρέα», το «σύνδεση», με τα τραπέζια μέσα και έξω να μπορούν να προσαρμοστούν εύκολα σε μικρότερες ή μεγαλύτερες παρέες και μία τεράστια μπάρα να λειτουργεί ως το ιδανικό σποτ για όσους θέλουν (όπως εγώ) να τρώνε στο μπαρ. Άνετα bar stools (βασικό στοιχείο) σου επιτρέπουν να κάτσεις για ώρα και να απολαύσεις την εμπειρία στο έπακρο.

Γύρω σου μικρά και μεγάλα στοιχεία από τις πιο cool δεκαετίες σε βάζουν απευθείας στο κλίμα, ποδοσφαιράκια και ηλεκτρονικά arcadia συνδιαλέγονται με επεισόδια των Friends και του Παρά Πέντε που προβάλλονται με προτζέκτορα στον τοίχο, ο λογαριασμός έρχεται μέσα σε (ιστορικά πλέον) τεύχη της Σούπερ Κατερίνα, οι μουσικές μας πάνε από Ρίτα Ριτάκι μέχρι Coldplay και καρέκλες, τραπέζια και γραμματοσειρές μας ταξιδεύουν απευθείας στην εποχή της ελληνικής βιντεοκασέτας.

Πιασάρικα μότο πρωταγωνιστούν από τα σκαλοπάτια της σκάλας μέχρι τις μπλούζες του σέρβις και γενικά εδώ νιώθεις άνετα, χαλαρά και όμορφα από την πρώτη στιγμή που περνάς την πόρτα. Τουλάχιστον για εμένα που μεγάλωσα στη δεκαετία του ’90, δεν θα μπορούσα να φανταστώ πιο όμορφη προσομοίωση από άποψη design.

Παράλληλα φυσικά υπάρχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που δείχνουν και τη σοβαρότητα του εστιατορικού project, όπως τα μεγάλα βάζα με τις ζυμώσεις σε περίοπτες θέσεις, η βιτρίνα των χειροποίητων αλλαντικών που περιμένουν να ωριμάσουν για να μπουν στο μενού, ο τεράστιος ξυλόφουρνος που συμμετέχει σχεδόν σε όλα τα πιάτα, οι μεγάλοι συντηρητές κρασιών και η ορθάνοικτη -χωρίς μυστικά- κουζίνα.

Η cocktail list όπως είπαμε και παραπάνω πειραματίζεται με τα κλασσικά με το Ακραίο με ελληνικό dry gin και πιπεριές Φλωρίνης να αποτελεί μία από τις καλύτερες παραλλαγές negroni στην πόλη σήμερα, και το Ντελούλου με λευκή τεκίλα, ένα αρωματικό cordial από τομάτα, ματζουράνα και ρίγανη να είναι μία από τις πιο γευστικές «μαργαρίτες» που έχω δοκιμάσει.

Από την κουζίνα του Θάνου και του Δημήτρη βγαίνουν πολλά και απίστευτα νόστιμα με το comfort στοιχείο να είναι φυσικά ο κυρίαρχος αλλά να μην λείπουν και όλα εκείνα τα μικρά -ή τα μεγάλα- που δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν από ένα μενού σχεδιασμένο από έναν δημιουργό του επιπέδου του Φέσκου.

Ο κατάλογος είναι δεμένος και αλλάζει συχνά, βάζοντας, βγάζοντας, αφαιρώντας και προσθέτοντας πιάτα, αν και θέλω να πιστεύω πως οι viral διπλοτηγανισμένες πατάτες που περιχύνονται μπροστά σου με χτυπημένο αυγό (ποσέ εν προκειμένω) και πασπαλίζονται με παλαιωμένη φέτα και λίγη φρέσκια τρούφα, έτσι για την αλητεία (!), δεν θα φύγουν ποτέ από το μενού. Μιλάμε για εθιστική νοστιμιά!

Πάμε όμως από την αρχή, γιατί κάπως πήδηξα στάδια. Όλα τα ψωμιά, όλες οι ζύμες, όλα τα πιάτα, όλα τα γλυκά φτιάχνονται στην ανοικτή κουζίνα και στο παρασκευαστήριο που βρίσκεται ακριβώς δίπλα. Τίποτα έτοιμο, τίποτα κατεψυγμένο, πιάτα τελειώνουν και δεν πειράζει, θα τα βρούμε άλλη μέρα. Η κουζίνα είναι βαθιά ακομπλεξάριστη και επικά νόστιμη και δεν ντρέπεται γι’ αυτό. Και, αν μου επιτρέπεις, εκεί είναι όλη η μαγεία.

Χειροποίητο χαρουπόψωμο κάνει την αρχή μαζί με αγουρέλαιο και ανθό αλατιού, ενώ εδώ θα ανακαλύψεις πως το μπρόκολο μπορεί να είναι ένα από τα πιο νόστιμα πράγματα που έχεις δοκιμάσει ποτέ. Καψαλίζεται στη σχάρα, ψήνεται στον ξυλόφουρνο, πάει και κάθεται πάνω σε μία καπνιστή κρέμα από αρωματικά που έχει αναμειχθεί με όλα τα υπολείμματα του μπρόκολου, και αρτύζεται με πίκλα από τσίλι και φιλέ από αμύγδαλο και είναι ήδη best seller και μπράβο του.

Πολύ ενδιαφέρουσα η μαραθόπιτα στον ξυλόφουρνο με μυρώνια και σέσκουλα και ένα ευγενικό ανθότυρο πάνω χειροποίητη ζύμη, ιδανικό πιάτο για μέση και παρέα και κους κους με δύο ποτήρια κρασί ανά χείρας.

Δύο από τα πιάτα που λάτρεψα και μόνο και μόνο για αυτά θα ξαναέκανα τα 35 χιλιόμετρα -και τη 1 ώρα και 45 λεπτά- που χρειάστηκα με την κίνηση να φτάσω από το γραφείο στην Κάτω Κηφισιά στην Γλυφάδα ήταν τα κεφτεδάκια και τα μακαρόνια με κιμά, ή μάλλον τον κιμά με τα μακαρόνια. Τα κεφτεδάκια της μαμάς γίνονται με τρία είδη κιμά -μοσχαρίσιο, χοιρινό και αρνίσιο- με πολύ δυόσμο και μία χειροποίητη σάλτσα τομάτας που ψήνεται αργά αργά στον ξυλόφουρνο, ενώ κάθονται πάνω σε ένα μαμαδίσιο και υπέροχο πουρά πατάτας.

Δεύτερο πιάτο ο «κιμάς με μακαρόνια» που είναι τόσο νοσταλγικό πιάτο, όπως εκείνο των παιδικών μας χρόνων, πριν μάθουμε και εδώ τα al dente και την αυθεντική παρμεζάνα (που καλά κάναμε και τα μάθαμε, αλλά ωραίο δεν είναι καμία φορά να θυμάσαι εκείνα που αγάπησε ο 5χρονος εαυτός σου). Πληθωρικός κιμάς στη βάση, ελαφρώς «παραβρασμένα» μακαρόνια από πάνω και χοντροτριμμένο κεφαλοτύρι, ποίημα.

Χωρίς καμία αμφιβολία, πρέπει οπωσδήποτε να αφήσεις όρεξη για τα γλυκά. Πάστα αμυγδάλου με αληθινή πάστα αμυγδαλόψυχας, καραμελωμένα αμύγδαλα και ρευστή καραμέλα του ονείρου το πρώτο.

Μωσαϊκό πληθωρικό και συμπαγές στο δάγκωμα, με σαντιγί σοκολάτας, καραμελωμένα καρύδια και μία σως σοκολάτας, όπως ακριβώς ήταν το «carnation» των παιδικών μας χρόνων, σε κάνει να θαρρείς πως κάπου κινδυνεύει η Λόλα και θα βγει ο Carnation να τη σώσει!

Info: Κύπρου 74, Γλυφάδα, 2121054489

Για να βλέπεις τα πράγματα τη στιγμή που συμβαίνουν και για backstage υλικό συντονίσου με το @kounelly στο IG.