8 φράσεις (και λεκτικές συνήθειες) που χρησιμοποιούν συχνά άτομα με IQ κάτω του μέσου όρου

Η ανθρώπινη επικοινωνία δεν είναι πάντα απλή. Απαιτεί προσεκτικό αυτί και επίγνωση ορισμένων λεκτικών μοτίβων. Κάποιοι έχουν το χάρισμα να ακούν λίγες λέξεις και να εκτιμούν αμέσως το επίπεδο νοημοσύνης του συνομιλητή τους.

7 μοναδικές συνήθειες μιας γυναίκας που δεν πιστεύει στον εαυτό της, λέει η ψυχολογία

1) Υπερβολική χρήση επιτατικών λέξεων

Λέξεις όπως πολύ, πάρα πολύ, απίστευτα νοστιμεύουν τον λόγο. Όταν, όμως, γίνονται το βασικό καρύκεμα, κάτι δεν πάει καλά.

Όποιος δυσκολεύεται να βρει πιο ακριβείς χαρακτηρισμούς λέει «πολύ καλό» αντί «εξαιρετικό», «πάρα πολύ κακό» αντί «θλιβερό». Δεν είναι απόλυτος κανόνας, αποτελεί όμως ένδειξη γλωσσικής (και δημιουργικής) φτώχειας.

2) Επανάληψη των ίδιων ιστοριών

Όταν κάποιος αναμασά ξανά και ξανά το ίδιο περιστατικό, αποκαλύπτει συχνά έλλειψη θεματολογικού εύρους. Η επανάληψη μπορεί να δείχνει περιορισμένη πνευματική ποικιλία -ή απλώς αδυναμία να παραχθεί νέο υλικό προς συζήτηση.

3) Εμμονή με ριάλιτι τηλεόραση

Έρευνα στο περιοδικό Poetics κατέγραψε ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα σε χαμηλό δείκτη νοημοσύνης και έντονη απόλαυση ριάλιτι. Όταν οι καθημερινές αναφορές περιστρέφονται αποκλειστικά γύρω από τέτοια προγράμματα, λειτουργούν ως φτωχή δεξαμενή εμπειριών και επιχειρημάτων.

(Όλοι έχουμε τα «ένοχα» θεάματά μας, στόχος εδώ είναι να κατανοήσουμε πώς οι συνήθειές μας αντικατοπτρίζονται στον λόγο.)

4) Καταφυγή σε κλισέ

Τα κλισέ είναι βολικά γιατί «κάνουν τη δουλειά». Όταν, όμως, γίνονται δεκανίκι, αντικαθιστούν τη δημιουργική σκέψη: «Στο τέλος της ημέρας», «ό,τι είναι να γίνει θα γίνει», «πήραμε τη ζωή στα χέρια μας». Δοκιμάστε μια φρέσκια διατύπωση, θα τονώσει και τον διάλογο.

5) Ύβρεις όταν διαφωνούν

Όταν η συζήτηση δυσκολεύει, όσοι έχουν φτωχή επιχειρηματολογία περνούν σε προσωπικές επιθέσεις: «Είσαι άσχετος», «χαζός», «δεν ξέρεις τι λες».
Είναι εύκολο να προσβάλεις το άτομο, χρειάζεται ευφυΐα και συναισθηματική ωριμότητα για να μείνεις στην ουσία.

6) Καυχησιολογία περί… εξυπνάδας «Δεν το λέω για να περιαυτολογήσω, αλλά είμαι πολύ έξυπνος…». Οι πραγματικά ευφυείς αναγνωρίζουν τα όριά τους και σπάνια παινεύονται. Όσοι διακηρύσσουν συνεχώς το μυαλό τους, συνήθως προσπαθούν να κρύψουν ανασφάλεια ή έλλειψη ουσίας.

7) Δυσκολία σε αφηρημένες έννοιες

Μεταφορές, θεωρητικές ιδέες, αφηρημένα συναισθήματα απαιτούν γνωστική ευελιξία. Όταν κάποιος «κολλάει» σε ό,τι βλέπει κι αγγίζει, συχνά αδυνατεί να επεξεργαστεί συμβολισμούς ή πολυπλοκότητα. Πρέπει να χρησιμοποιεί κανείς απτά παραδείγματα για να γεφυρώσει το χάσμα.

8) Υπεραπλούστευση περίπλοκων ζητημάτων

Ο κόσμος δεν είναι άσπρο-μαύρο. Άτομα με χαμηλότερη νοημοσύνη τείνουν να διατυπώνουν απόλυτες γενικεύσεις: «Όλοι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι», «η λύση είναι απλή, κάνε Χ και τελείωσε».

Η ικανότητα να αναγνωρίζεις αποχρώσεις του γκρι, να ζυγίζεις αντικρουόμενα δεδομένα και να συζητάς πολυπλοκότητα αποτελεί γνώρισμα υψηλότερης νοημοσύνης.

Αν ένα άτομο αναφέρει αυτά τα θέματα συζήτησης, δεν έχει κοινωνικές δεξιότητες, λένε οι ειδικοί

Συμπέρασμα

Καθώς πλοηγούμαστε στον λαβύρινθο της καθημερινής συζήτησης, κατανοούμε ότι η νοημοσύνη δεν αποδεικνύεται με «μεγάλες» λέξεις, αλλά με ικανότητα ακρόασης, σεβασμό στην πολυπλοκότητα και διά βίου μάθηση.

Οι παραπάνω φράσεις δεν αποτελούν αδιάσειστη απόδειξη χαμηλής ευφυΐας, είναι μόνο ενδείξεις. Κυρίως, επισημαίνουν τομείς όπου όλοι μπορούμε να βελτιώσουμε τις γλωσσικές μας δεξιότητες.

Όπως είπε ο Αϊνστάιν: «Όλοι είναι ιδιοφυΐες. Όμως, αν κρίνεις ένα ψάρι από την ικανότητά του να σκαρφαλώνει σε δέντρο, θα ζήσει όλη του τη ζωή πιστεύοντας πως είναι ανόητο».

Ας μη βιαζόμαστε, λοιπόν, να κρίνουμε τους άλλους από το λεξιλόγιό τους. Ας εστιάσουμε στη δική μας κατανόηση και έκφραση -γιατί το πραγματικό μέτρο της νοημοσύνης δεν είναι η γνώση, αλλά η φαντασία. Κάθε συζήτηση είναι ευκαιρία να μάθουμε κάτι καινούργιο: για τους άλλους, για τον κόσμο, για εμάς.

Θα αντικαταστήσουν τα θεραπευτικά chatbots τεχνητής νοημοσύνης τους ανθρώπινους ψυχοθεραπευτές;