8 σημάδια ότι κάποιος δεν έχει πραγματικό σύστημα υποστήριξης & έχει μάθει να τα κάνει όλα μόνος του
Κάποιοι άνθρωποι φαίνονται πάντα δυνατοί, οργανωμένοι και ικανοί. Αλλά πίσω από αυτή τη δύναμη, μπορεί να κρύβεται κάτι βαθύτερο: το ότι δεν είχαν ποτέ πραγματική στήριξη
Δεν έχουν όλοι στη ζωή τους ανθρώπους στους οποίους μπορούν να στηριχτούν. Υπάρχουν άτομα που έχουν μάθει να τα κάνουν όλα μόνα τους – όχι από επιλογή, αλλά από ανάγκη. Δεν ζητούν βοήθεια, δεν παραπονιούνται και φαίνονται πάντα δυνατοί.
Πίσω όμως από αυτή την ανεξαρτησία, κρύβεται συχνά η απουσία ενός πραγματικού συστήματος υποστήριξης. Υπάρχουν λοιπόν, κάποια σημάδια που δείχνουν πως κάποιος έχει μάθει να τα καταφέρνει μόνος του και ίσως ήρθε η ώρα να του προσφέρουμε κάτι που του έλειψε: λίγη ουσιαστική στήριξη.
Αν ένας άντρας χρησιμοποιεί αυτές τις 10 φράσεις, είναι ειδικός στα ψυχολογικά παιχνίδια
10 μικρές συνήθειες που κάνουν τους άλλους να σε αντιπαθήσουν σχεδόν αμέσως
8 σημάδια ότι κάποιος έχει μάθει να τα κάνει όλα μόνος του
1. Πάντα παίρνει την ευθύνη πάνω του
Είναι αυτός/αυτή που θα οργανώσει το τραπέζι, θα φροντίσει τα παιδιά, θα τρέξει για τις δουλειές ή θα καλύψει τα κενά στη δουλειά. Δεν περιμένει να αναλάβει κάποιος άλλος, γιατί έχει συνηθίσει να «κρατά» την κατάσταση στα χέρια του/της. Συχνά, χωρίς να του/της το ζητήσει κανείς. Το κάνει γιατί νιώθει ότι πρέπει. Ότι αλλιώς δεν θα γίνει τίποτα σωστά.
2. Δε ζητά εύκολα βοήθεια
Μπορεί να περνάει δύσκολα, να πιέζεται ή να κουράζεται, αλλά δεν θα το πει. Δεν θα σηκώσει το τηλέφωνο να ζητήσει μια χάρη. Δεν του βγαίνει φυσικά. Έχει μάθει να βρίσκει λύσεις μόνος του/της, χωρίς να επιβαρύνει τους άλλους. Ακόμα και όταν χρειάζεται κάτι, θα προσπαθήσει να το λύσει πρώτα μόνος του/της και μόνο αν δεν γίνεται αλλιώς, θα το μοιραστεί.
3. Είναι πολύ επινοητικός/ή
Ξέρει να βρίσκει λύσεις ακόμα και όταν όλα φαίνονται δύσκολα. Από το να φτιάξει κάτι χαλασμένο μέχρι το να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση. Δεν περιμένει κανέναν να τον/την βοηθήσει. Η εμπειρία του/της έμαθε να σκέφτεται πρακτικά και να στέκεται στα πόδια του/της με ό,τι έχει διαθέσιμο.
4. Νιώθει άβολα όταν τον/την βοηθούν
Αν του προσφέρεις βοήθεια ή στήριξη, μπορεί να διστάσει ή να την απορρίψει. Όχι γιατί δεν την εκτιμά, αλλά γιατί δεν έχει μάθει να την δέχεται. Μπορεί να νιώσει άβολα ή αμήχανα. Μέσα του/της υπάρχει μια φωνή που λέει «πρέπει να το κάνεις μόνος/η σου». Και αυτό τον/την κάνει να αισθάνεται πιο ασφαλής όταν δεν εξαρτάται από κανέναν.
5. Όλοι τον/την θεωρούν «πολύ δυναμικό»
Φαίνεται σίγουρος, ψύχραιμος, οργανωμένος. Οι άλλοι τον/την βλέπουν σαν τον άνθρωπο που «τα έχει όλα υπό έλεγχο». Τον/την θαυμάζουν για τη δύναμή του/της. Δεν βλέπουν, όμως, πόσο κουρασμένος/η μπορεί να είναι. Ούτε πόσο μόνος/η μπορεί να νιώθει μέσα σε αυτή την εικόνα του «δυνατού».
6. Ξέρει να δουλεύει σε ομάδες – αλλά δεν βασίζεται σε αυτές
Μπορεί να συνεργάζεται τέλεια, να προσφέρει, να ενώνει ανθρώπους. Αλλά δεν θα βασιστεί ποτέ σε άλλους για κάτι σημαντικό. Μέσα του/της υπάρχει η σκέψη «αν δεν το κάνω εγώ, δεν θα γίνει σωστά». Γι' αυτό έχει μάθει να προχωράει χωρίς να περιμένει τίποτα από κανέναν.
7. Είναι «υπερβολικά» ανεξάρτητος/η
Δεν ζητά χάρες, δεν εξαρτάται από άλλους και αποφεύγει να «δεθεί» πολύ. Αυτή η ανεξαρτησία, όμως, δεν είναι πάντα επιλογή. Είναι άμυνα. Μπορεί κάποτε να χρειάστηκε κάποιον/α και να απογοητεύτηκε. Από τότε, αποφάσισε να μη χρειάζεται κανέναν για να μην ξαναπληγωθεί.
8. Δυσκολεύεται να δείξει ότι είναι ευάλωτος/η
Δεν του/της είναι εύκολο να ανοιχτεί, να μιλήσει για φόβους, αδυναμίες ή ανασφάλειες. Προτιμά να κρατά τα δύσκολα μέσα του/της και να τα διαχειρίζεται μόνος του/της. Δεν είναι πάντα ότι δεν εμπιστεύεται τους άλλους, αλλά έχει μάθει ότι, συνήθως, πρέπει να σταθεί στα πόδια του/της χωρίς βοήθεια.
Αν αναγνώρισες τον εαυτό σου σε κάποια από τα παραπάνω, δεν είσαι μόνος/η. Και σίγουρα δεν είσαι αδύναμος/η. Το αντίθετο - έχεις σταθεί στα πόδια σου, όταν δεν υπήρχε κανείς. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να συνεχίσεις έτσι για πάντα.
Η δύναμη δεν είναι μόνο το να αντέχεις. Είναι και το να επιτρέπεις στους άλλους να σε πλησιάσουν. Είναι το να πεις «κουράστηκα», χωρίς ντροπή. Είναι το να μάθεις – σιγά σιγά – ότι δεν χρειάζεται να αποδεικνύεις τίποτα.
Όλοι αξίζουμε ένα «ναι, είμαι εδώ για σένα». Ακόμα κι αν το μάθαμε λίγο αργά.
