Αν αφήνεις το κρεβάτι σου άστρωτο το πρωί, η ψυχολογία λέει πως έχεις αυτά τα 7 κοινά χαρακτηριστικά

Για πολλούς ανθρώπους, το πρωινό ξύπνημα είναι από μόνο του ένας άθλος. Το ίδιο ισχύει και για το στρώσιμο του κρεβατιού. Η απόφαση να ισιώσεις τα σεντόνια και να τακτοποιήσεις τα μαξιλάρια δεν είναι δεδομένη για όλους. Για κάποιους αποτελεί μια ευχάριστη πρωινή συνήθεια, για άλλους μια ιεροτελεστία, ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που τη θεωρούν εντελώς ανούσια.

Η ψυχολόγος Λετίθια Μαρτίν Ενχούτο υπογραμμίζει ότι «πίσω από το απλό γεγονός του να αφήνει κανείς το κρεβάτι άστρωτο, κρύβονται ιστορίες και βαθύτερες ψυχολογικές αποχρώσεις». Μια τόσο απλή απόφαση, όπως το αν θα στρώσεις ή όχι το κρεβάτι σου, μπορεί να αποκαλύψει πολλά για την προσωπικότητα και τον τρόπο σκέψης σου.

«Κάθε άνθρωπος είναι ένας ολόκληρος κόσμος», σημειώνει η Ενχούτο, «και οι καθημερινές του συνήθειες μπορεί να αποκαλύπτουν πολύ περισσότερα απ’ όσα φαίνονται εκ πρώτης όψεως». Όπως διευκρινίζει, «δεν πρόκειται για πράξη που πρέπει να κριθεί, αλλά για μια αφορμή κατανόησης του εαυτού μας και των κινήτρων μας». Υπάρχουν επτά χαρακτηριστικά που συναντώνται συχνά σε όσους αποφασίζουν να μην στρώνουν το κρεβάτι τους.

Αν κρατάς πάντα την πόρτα για τους άλλους, τότε διαθέτεις αυτά τα 8 αθόρυβα αλλά ισχυρά στοιχεία

1. Τάση στην αναβλητικότητα

Το να υπόσχεσαι κάθε εβδομάδα ότι από Δευτέρα θα στρώνεις το κρεβάτι σου και τελικά να το παραλείπεις, είναι πιο συνηθισμένο απ’ όσο νομίζεις. Η αναβλητικότητα είναι ένας από τους πιο συχνούς ψυχολογικούς μηχανισμούς που συναντά η Ενχούτο στη δουλειά της.

Συχνά, το να μην στρώνεις το κρεβάτι είναι απλώς το σύμπτωμα ενός ευρύτερου μοτίβου καθυστέρησης και αναβολής, που εκτείνεται από τις δουλειές του σπιτιού μέχρι την εργασία ή τις σπουδές. Το «μυστικό» κρύβεται στο να σπας τις υποχρεώσεις σε μικρότερα, πιο διαχειρίσιμα κομμάτια, ώστε να μειώνεται το άγχος και να υπάρχει μια αίσθηση προόδου -είτε πρόκειται για τις δουλειές του σπιτιού είτε για πιο απαιτητικές εργασίες.

2. Ευέλικτη ρουτίνα

Όσοι στρώνουν καθημερινά το κρεβάτι τους, συνήθως το εντάσσουν σε μια αυστηρή πρωινή ρουτίνα. Από την άλλη, όσοι δεν το κάνουν, τείνουν να έχουν μια πιο ελαστική και ευέλικτη καθημερινότητα.

Προσαρμόζονται εύκολα στις αλλαγές και δεν διστάζουν να παρακάμψουν συνήθειες που άλλοτε ακολουθούσαν πιστά. «Οι άνθρωποι που δεν στρώνουν το κρεβάτι τους συνήθως έχουν μια πιο χαλαρή στάση απέναντι στην τάξη και τα τελετουργικά της καθημερινότητας, επιδεικνύοντας μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα και διάθεση για αυτοσχεδιασμό και αλλαγή», αναφέρει η ειδικός.

3. Ανάγκη αντίδρασης στις κοινωνικές νόρμες

Η καθιερωμένη αντίληψη ότι «πρέπει» να στρώνουμε το κρεβάτι κάθε πρωί είναι από μόνη της αρκετή για να ωθήσει κάποιους να κάνουν το ακριβώς αντίθετο. Αυτή η στάση, όπως εξηγεί η Ενχούτο, μπορεί να έχει τις ρίζες της σε προσδοκίες που έχουν καλλιεργηθεί από την παιδική ηλικία. Τα άτομα αυτά ακολουθούν τους δικούς τους κανόνες και επιλέγουν να ζουν σύμφωνα με αυτούς, απορρίπτοντας τις κοινωνικές επιταγές.

4. Ανάγκη ελέγχου στη ζωή

Το υπνοδωμάτιο αποτελεί συνήθως τον πιο προσωπικό χώρο ενός ανθρώπου. Για κάποιους, το να μην στρώνουν το κρεβάτι τους είναι μια σιωπηλή, αλλά ισχυρή πράξη αυτονομίας.

Πρόκειται για μια ασυνείδητη ανάγκη αυτοελέγχου, μια μικρή πράξη αντίστασης απέναντι σε όσα δεν έχουν επιλέξει οι ίδιοι. «Είναι ένα σημάδι ανθρώπων που θέτουν τις δικές τους προτεραιότητες, αδιαφορώντας για τις εξωτερικές προσδοκίες», εξηγεί η ψυχολόγος.

5. Δημιουργικότητα

Η ακαταστασία συχνά θεωρείται ελάττωμα, όμως για ορισμένους είναι σημάδι δημιουργικότητας και προσωπικής έκφρασης. Το να αφήνει κανείς το κρεβάτι άστρωτο μπορεί να είναι μέρος ενός «δημιουργικού χάους», όπου η φαντασία βρίσκει χώρο να αναπτυχθεί.

Σύμφωνα με την ειδικό, οι άνθρωποι αυτοί ανακαλύπτουν στο φαινομενικό χάος «ένα γόνιμο έδαφος για έμπνευση, δίνοντας προτεραιότητα στην πρωτοτυπία και τη δημιουργικότητα, αντί της τυπικής τάξης και του προβλέψιμου προγράμματος».

6. Έλλειψη κινήτρου ή ψυχική κόπωση

Αν η ακαταστασία δεν περιορίζεται μόνο στο κρεβάτι, αλλά επεκτείνεται συνολικά στη ζωή ενός ατόμου, τότε ενδέχεται να υποκρύπτονται βαθύτερα αίτια. Η παραμέληση αυτή μπορεί να είναι ένδειξη έλλειψης κινήτρου, κόπωσης ή ακόμη και ψυχολογικής επιβάρυνσης.

Η ψυχολόγος επισημαίνει ότι, εφόσον το φαινόμενο είναι γενικευμένο και επίμονο, καλό είναι να εξεταστεί σοβαρά η ψυχική υγεία του ατόμου και, εάν χρειαστεί, να ζητηθεί βοήθεια.

7. Έντονη ανάγκη για προσωπική ελευθερία

Τέλος, το να μην στρώνεις το κρεβάτι μπορεί να αποτελεί και δήλωση ελευθερίας. Όπως αναφέρει η Ενχούτο, πρόκειται για μια «ασυνείδητη δήλωση ανεξαρτησίας», μια πράξη που υποδηλώνει ότι το άτομο επιλέγει να ζει σύμφωνα με τους δικούς του κανόνες και όχι με όσα υπαγορεύει η κοινωνία.

Δεν είναι απλώς ακαταστασία, αλλά μια προσωπική έκφραση ελέγχου και αυτοδιάθεσης.

Γιατί μας ιντριγκάρουν τόσο οι κακές ειδήσεις και 5 τρόποι για θα αλλάξουμε τον φαύλο κύκλο

Να θυμάσαι

Μπορεί το στρώσιμο του κρεβατιού να φαίνεται ασήμαντο, όμως, όπως αποδεικνύει η ψυχολογία, πίσω από τις μικρές καθημερινές συνήθειες κρύβονται μεγάλοι μηχανισμοί σκέψης και προσωπικότητας. Άλλωστε, η τάξη δεν είναι καθολική αξία, ούτε η αταξία ένδειξη αδιαφορίας. Το θέμα δεν είναι να στρώσεις ή να μη στρώσεις το κρεβάτι σου. Το θέμα είναι να ξέρεις το «γιατί». Γιατί το κάνεις -ή γιατί δεν το κάνεις. Εκεί βρίσκεται όλο το ζουμί.