Ο Παναγιώτης Ραφαήλ κάνει τα πρώτα του βήματα και δείχνει πόσα καταφέρνουμε όταν γινόμαστε «ένα»

Νατάσσα Σχοινά
Ο Παναγιώτης Ραφαήλ κάνει τα πρώτα του βήματα και δείχνει πόσα καταφέρνουμε όταν γινόμαστε «ένα»

Μόνο συγκίνηση και χαρά για τον δρόμο που έχει διανύσει αυτό το παιδάκι.

Είναι κάτι μέρες όπως η σημερινή που -ευτυχώς- μπορούμε να πιστέψουμε και λίγο στους ανθρώπους και να συνειδητοποιήσουμε πόση δύναμη έχουν να αλλάξουν τα πράγματα όταν το θέλουν. Σήμερα είναι η μέρα που όλοι στεκόμαστε μάρτυρες την ώρα που ένα μικρό παιδί, μία υπέροχη και αγνή ψυχή, μπορεί επιτέλους να περπατάει με τη βοήθεια του οχήματός του, κάτι που δε θα είχε συμβεί χωρίς τη συμβολή του κόσμου.

«Τα πρώτα βήματα του μικρού μας!!!

Ο Παναγιώτης - Ραφαήλ χάρη σε εσάς, κατάφερε να περπατήσει με τη βοήθεια του οχήματος, όπως το λέει ο ίδιος!! Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που πιστέψατε στο παιδί μας, στους γιατρούς του που τον φροντίζουν με αγάπη και στους θεραπευτές του που είναι πάντα δίπλα του με πολλή όρεξη!! Σας είμαστε ευγνώμονες, το παιδάκι μας έχει απίστευτη θέληση και κάθε μέρα τον βλέπουμε να προοδεύει και να δυναμώνει!! Ευχαριστούμε πολύ για το ενδιαφέρον σας, να είστε όλοι καλά!!! Σας στέλνουμε την αγάπη μας!!!», έγραψαν οι γονείς του Παναγιώτη-Ραφαήλ στο προφίλ τους στο Facebook.

Ο Παναγιώτης Ραφαήλ γεννήθηκε τον Απρίλιο του 2018 και πάσχει από Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία τύπου Ι (SMA I), μία σπάνια εκφυλιστική και μέχρι πρόσφατα καταληκτική νόσο που προσβάλλει όλο το μυϊκό σύστημα, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας κατάποσης και αναπνοής.

Ο 4χρονος σήμερα μικρούλης χρειαζόταν τη βοήθεια του κόσμου για να μεταβεί στην Αμερική ώστε να του χορηγηθεί το γονιδιακό φάρμακο ZOLGENSMA. Και ο κόσμος ανταποκρίθηκε. Η καμπάνια για τον Παναγιώτη-Ραφαήλ συγκέντρωσε από τις 27/09/2019 έως τις 31/10/2019 3.681.100,15 ευρώ. Η θεραπεία τελικά όχι απλώς τον βοήθησε αλλά του επέτρεψε να κάνει και τα πρώτα του βήματα.

Κάπου εδώ, ας σταθούμε να αναλογιστούμε πόσα μπορούμε να καταφέρουμε όταν έχουμε ως κίνητρο την αγάπη και τη θέληση να βοηθήσουμε τον διπλανό μας. Όταν αφήνουμε στην άκρη ζήλιες, κόντρες, ανταγωνισμούς, δόλους και ενεργούμε για να κάνουμε καλύτερη τη ζωή των συνανθρώπων μας. Γιατί αυτό που μπορεί να προσφέρει ο καθένας από μόνος του μπορεί να φαντάζει μικρό, όμως, όταν έρχονται και στέκονται πολλοί στο πλάι του, μετατρέπεται στο μεγαλύτερο δώρο του κόσμου.