Το Izakaya μας υποδέχεται σε νέο χώρο με ανθισμένες κερασιές, ανοικτή κουζίνα και υπέροχη ατμόσφαιρα

Ολιγόμηνη απουσία το Izakaya, που μετά το καλοκαίρι δεν άνοιξε ξανά στο γνωστό του location στη Λεβέντη πάνω από την πλατεία Κολωνακίου, ολιγόμηνη απουσία και εγώ που τίμησα όλους τους ιούς και τις ιώσεις που κυκλοφορούν αυτήν την περίοδο. Όμως, όπως και το Izakaya, επιστρέφω και εγώ ανανεωμένη και έτοιμη να κυκλοφορήσω και να σου δώσω απευθείας ρεπορτάζ από όλα τα ωραία που συμβαίνουν στην πόλη – και συμβαίνουν πολλά! Αλλά ας μην ξεφεύγω από το θέμα μας, που δεν είναι άλλο από την επιστροφή του αγαπημένου Izakaya, που εδώ και 7 χρόνια αποτελούσε κλασσικό σημείο αναφοράς και συνάντησης τόσο για την πολύ καλή jap fusion κουζίνα του όσο και για την άκρως ποπ και σούπερ χαρούμενη ατμόσφαιρά του. Μετά το καλοκαίρι λοιπόν το Izakaya έκανε ένα μικρό διάλειμμα για να επιστρέψει πολύ πρόσφατα σε έναν νέο, υπέροχα ατμοσφαιρικό χώρο και με άκρως θετική διάθεση, ώστε σε ένα περιβάλλον ιαπωνικού εξωτισμού να γίνει το after office meeting point για παρέες -και όχι μόνο- που αναζητούν γεύσεις to share, ιδιαίτερα cocktails και ωραίες μουσικές για μία πολλά υποσχόμενη συνέχεια της ημέρας τους.

Έτσι λοιπόν το νέο Izakaya ανοίγει καθημερινά, εκτός Δευτέρας, από τις 7 στο διατηρητέο κτήριο της Λουκιανού, ακριβώς δίπλα στο Rock n Roll, και μας περιμένει για να μας επανασυστήσει σε ένα πιο εκλεπτυσμένο concept μίας κλασσικής izakaya. Πρόσεχε λίγο τα σκαλάκια όπως μπαίνεις, γιατί το επιβλητικό μαύρο μάρμαρο στο πάτωμα μπορεί να σε μπερδέψει, ενώ οι «ανθισμένες κερασιές» στους τοίχους σίγουρα θα τραβήξουν την προσοχή σου. Έντονη η παρουσία των φυσικών υλικών, όπως το μπαμπού, και προσεγμένα χαμηλός φωτισμός θέτουν το τέμπο, άνετες καρέκλες, καναπέδες και ψηλά σκαμπό στην επί τούτω τοποθετημένη στο κέντρο μεγάλη μπάρα δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για να αισθανθείς οικεία και μία περίτρανα ανοικτή κουζίνα σε βάζει αμέσως στο κλίμα.

Έξι αγαπημένα ιταλικά εστιατόρια για να γιορτάσεις σήμερα την Παγκόσμια Ημέρα Ιταλικής Κουζίνας

Το μενού επιμελείται ο εξαιρετικός Δημήτρης Κότσαλης (βλ. Nyx, Ovac κλπ, για τον οποίο λίαν συντόμως θα έχουμε και πολλά ακόμη να πούμε όσον αφορά στα νέα του projects), ενώ στην καθημερινότητα της κουζίνας συναντούμε τον ικανότατο (και Μυκονιάτη) Θοδωρή Κουσαθανά. «Η λογική μας εδώ είναι ξεκάθαρα τα πιάτα to share και καθόλου δεν έχουμε στο μυαλό μας να επικεντρωθούμε μόνο στο sushi. Εννοείται πως επιμένουμε και στο raw bar, αλλά αγαπάμε πολύ και τη robata, από όπου θα δοκιμάσεις πολύ όμορφα πράγματα», μου λέει χαμογελαστός ο Δημήτης Κότσαλης και τον πιστεύω γιατί πάντα τρώω ωραία στα μαγαζιά που τον συναντώ. «Ο Θοδωρής (Κουσαθανάς) είναι στενός μου συνεργάτης και πολύ καλός σεφ. Το Izakaya θέλει ο κόσμος να τρώει καλά αλλά να περνάει και συνολικά καλά και θεωρώ πως το μενού μας έχει επιλογές για όλα τα γούστα και υποστηρίζει πολύ καλά αυτό το concept», συνεχίζει ο σεφ, ενώ εμείς χαζεύουμε το πλούσιο ομολογουμένως μενού.

Η μπάρα που αναφέραμε παραπάνω παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο τόσο στο χώρο όσο και στο concept, αφού την cocktail list έχει επιμεληθεί ο βραβευμένος Μανώλης Λυκιαρδόπουλος, ο οποίος φημίζεται για το δημιουργικό του πνεύμα και τις απρόσμενες γεύσεις του. Στη φωτό βλέπεις ένα Emperor Old Fashioned με ιαπωνικό Nikka και caramel miso, που προσωπικά βρήκα άκρως ισορροπημένο και θα στο σύστηνα ανεπιφύλακτα, εάν είσαι και εσύ λάτρης των διαφορετικών εκδοχών του αγαπημένου μου cocktail (φυσικά και εννοώ το Old Fashioned!).

Πάμε όμως να δούμε λίγο τι βγήκε από την ανοικτή κουζίνα που λέγαμε πιο πάνω. Φυσικά καταλαβαίνεις πως δοκιμάσαμε το μισό plus μενού, το οποίο έχει πολλές επιλογές και καλύπτει διαφορετικές επιθυμίες, ενώ βρίσκεις και ειδικό robata section, πράγμα που πολύ μου άρεσε. Κατά την προσφιλή μου συνήθεια, και για να μη σε κουράσω, θα σου παρουσιάσω το δικό μου top 7 και τα υπόλοιπα θα σε αφήσω να τα ανακαλύψεις μόνη σου, ενώ θα χαρώ να ακούσω το δικό σου top list! Με σειρά εμφάνισης λοιπόν θα σου μιλήσω για τα απίθανα King Crab tarabakani, τα μικρά «ταρτάκια» με βασιλικό καβούρι, guacamole, μαρμελάδα τσίλι και passion fruit, που αποτελούν μία κομψά γεμάτη μπουκιά με ωραίες υφές και έξυπνες γευστικές εναλλαγές. Νομίζω το τσίλι πολύ του έδινε χαρακτήρα και πολύ του πήγαινε.

Resto News: Γαστρονομικά events, νέα μενού & νέα πιάτα, vegan ζαχαροπλαστική & πολλά ακόμη

Επίσης πολύ μου άρεσαν τα Rock Shrimps με tobiko (αυγά χελιδονόψαρου) και μία πολύ αέρινη yuzu mayo. Κάποιοι από την παρέα παρατήρησαν πως λόγω διαφοράς μεγέθους των bites υπήρχε μία ανομοιομορφία στο τηγάνισμα, αλλά τα κομμάτια που δοκίμασα εγώ ήταν τέλεια τραγανά απέξω και τέλεια ζουμερά μέσα και το tobiko έσκαγε στο στόμα ακριβώς τη σωστή στιγμή για ένα πολύ ωραίο συνολικό αποτέλεσμα.

Στο ίδιο επίπεδο θα τοποθετήσω μεταξύ τους το Tiradito μαγιάτικο και το Ceviche λαβράκι, με το Ceviche ίσως να με κερδίζει λίγο παραπάνω γιατί το βρήκα τόσο όσο το ήθελα όξινο και τόσο όσο το ήθελα spicy, ενώ δεν σου κρύβω πως η insta-worthy εικόνα των πιάτων με προδιαθέτει πάντα θετικά, άλλωστε ως γνωστόν όλοι τρώμε πρώτα με τα μάτια.

Εξαιρετικά τα Wagyu Skewers, νομίζω στο μενού θα τα βρεις ως Wagyu Kushiyaki, ψημένα στην εντέλεια, ζουμερά και με μία φανταστική spicy sauce. Συνήθως τα yakitori δεν με ενθουσιάζουν, γιατί τα βρίσκω λίγο ίδια μεταξύ τους, αλλά αυτή τη φορά θα πω πως θα τα παραγγείλω εύκολα ξανά, ενώ τρώγονται πολύ εύκολα με το χέρι και χωρίς να κολλάνε μετά τα δάχτυλά σου.

Η φωτογραφία μπορεί να μην είναι καλή, αλλά το sushi πρέπει να το δοκιμάσεις. Τα Creamy Suzuki με καψαλισμένο λαβράκι και spicy mayo ήταν τέλεια και οριακά παραλίγο να πάρω και του διπλανού μου, ενώ και τα Salmon Avocado rolls ήταν καλοφτιαγμένα, με σωστό το ρύζι και συνολικά μία πολύ όμορφη και γευστική μπουκιά.

Και ώρα να περάσουμε στην Robata και τα εξαιρετικά χωρίς δεύτερη κουβέντα Lamb Chops Νέας Ζηλανδίας από grass-fed lambs που έλαμπαν δια της απλότητάς τους με μία χειροποίητη spiced sauce. Αριστοτεχνικά ψημένα και απίστευτα νόστιμα, με διαφορά το καλύτερο πιάτο της βραδιάς.

Last but not least, να πούμε για το Wagyu Flap Steak που ήρθε πολύ σωστά ψημένο, με επιλογή από δύο διαφορετικές σάλτσες (εγώ δοκίμασα την beef sauce, οπότε μη σου πω ψέματα δεν ξέρω τι ήταν η άλλη) και όπως πρέπει στο αλάτι του. Γενικά, κρίνοντας και από το ψήσιμο της σφυρίδας, η robata δουλεύει πολύ καλά στο νέο Izakaya και μπράβο τους.

Info: Λουκιανού 8, Κολωνάκι

Για να βλέπεις τα πράγματα τη στιγμή που συμβαίνουν και για backstage υλικό συντονίσου με το @kounelly στο IG.