Γιατί κάποιοι νιώθουμε μεγαλύτερη μοναξιά τις ημέρες του Πάσχα

«Τι προκαλεί τη μοναξιά των διακοπών;» Αυτήν την ερώτηση απαντάει ο Adam L. Fried, PhD, κλινικός ψυχολόγος που ασκεί το επάγγελμα στο Phoenix και επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Midwestern University. Οι ημέρες του Πάσχα είναι συχνά πιο δύσκολες για όσους δεν έχουν οικογένεια ή «αξιόπιστο σύστημα συναισθηματικής υποστήριξης», δηλαδή πολύ στενούς φίλους. Αυτό αφορά ανθρώπους που έχουν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα, εκείνους που έχουν τεταμένες σχέσεις με τις οικογένειές τους, αλλά και άτομα που πρόσφατα βγήκαν από μία σχέση. «Το Πάσχα, και όλες οι αντίστοιχες εορταστικές περίοδοι, είναι γεμάτες από σκηνές ανθρώπων που περνούν χαρούμενες στιγμές με την οικογένεια και τους φίλους τους, με αποτέλεσμα ορισμένοι να αισθάνονται ότι είναι οι μόνοι που δεν έχουν αγαπημένα πρόσωπα στη ζωή τους αυτή την ημέρα», λέει ο Fried.

Υπάρχουν τόσα πολλά «ερεθίσματα ευτυχίας» στα social που ακόμα και κάποιος που είναι πλήρως συμφιλιωμένος με το να μην κάνει απολύτως τίποτα τη σημερινή ημέρα, μπορεί να μπει στη διαδικασία αμφισβήτησης της επιλογής του.

Μήπως βρίσκεσαι σε έναν φαύλο συναισθηματικό κύκλο ντροπής και θλίψης;

Όλα τα καλά ερεθίσματα

Η πηγή ευτυχίας ενός ατόμου μπορεί να είναι το έναυσμα ενός άλλου ατόμου για να νιώσει πιο μόνος. Αυτό φυσικά ισχύει όλο το χρόνο, αλλά μπορεί να είναι ακόμα πιο έντονο κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα. Ένας λόγος για αυτό είναι επειδή αυτή η εποχή του χρόνου μπορεί να είναι μια άκρως αισθητηριακή εμπειρία, σύμφωνα με τη Marian Grace Boyd, ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέα της σειράς βιβλίων self love. Για παράδειγμα, μπορεί να συγκινηθούμε περισσότερο από τη μουσική ενός συγκεκριμένου τραγουδιού, τη μυρωδιά ενός μαμαδίστικου φαγητού ή τη θέα μιας άδειας καρέκλας.

Οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας μπορούν επίσης να αποτελέσουν έναυσμα—τόσο οι ευχάριστες αναμνήσεις, όσο και εκείνες που είναι πολύ πιο δύσκολο να επεξεργαστούμε—ειδικά σε μια περίοδο που έχουμε το χρόνο να επεξεργαστούμε περισσότερο αυτά που θέλουμε, αυτά που σκεφτόμαστε και αυτά που νιώθουμε. «Πολλοί σκέφτονται έντονα τα ‘θέλω’ τους – για σύντροφο, για παιδί, για καριέρα, για φίλους», εξηγεί η Boyd. «Aυτό λέγεται ‘συναισθηματική υπερφόρτωση’ και μπορεί να μας ρίξει τη διάθεση.

Οι προσδοκίες συνήθως δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα

Για κάποιον που νιώθεις μόνος αυτές τις ημέρες, ο συνεχής καταιγισμός διαφημίσεων, ταινιών με «οικογενειακό περιεχόμενο» και αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που απεικονίζουν πώς «υποτίθεται» πρέπει να είναι αυτή η Κυριακή μπορεί επίσης να κάνει τα πράγματα χειρότερα. «Με τις γιορτές, μπορεί να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους γύρω μας, αλλά και με το πώς φανταζόμαστε ότι οι άλλοι περνούν τις διακοπές, πώς αναπαρίστανται οι διακοπές στις ταινίες ή στην τηλεόραση ή αναδημιουργούμε εμπειρίες από την παιδική μας ηλικία», εξηγεί ο Fried.

Αυτές οι συγκρίσεις μπορούν να οδηγήσουν σε αρνητικές αυτοαξιολογήσεις, όπου βάζουμε τη δική μας κατάσταση δίπλα σε ό,τι βλέπουμε να κάνουν οι άλλοι—ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για φωτογραφίες στο Facebook μιας οικογένειας να τρώει Πασχαλινά αυγά ή για σκηνές από την ταινία «Η αδερφή μου και εγώ».

Millennials + Gen Z είναι οι πιο θλιμμένες και μοναχικές γενιές - Γιατί πλήττονται περισσότερο

«Εάν αισθανόμαστε ευάλωτοι σήμερα και βλέπουμε ότι οι γύρω μας έχουν αυτό που θεωρούμε ότι είναι τέλεια συνθήκη εορτών, αυτό μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε άσχημα για τον εαυτό μας», εξηγεί ο Fried. «Πολλοί αισθάνονται την ανάγκη να δημιουργήσουν αυτό που πιστεύουν ότι είναι η ιδανική ημέρα του Πάσχα και ότι η αποτυχία εκτέλεσης ακόμη και του πιο ασήμαντου στοιχείου αυτού του σχεδίου θα καταστρέψει ολόκληρη την εμπειρία των διακοπών για όλους. Αυτή η πίεση μπορεί να οδηγήσει σε απογοήτευση και τον εαυτό -κριτική.» Το κλειδί για να νιώσουμε καλύτερα με τον εαυτό μας σήμερα είναι να μην προσθέτουμε απαιτήσεις και to dos σε μία λίστα που εμείς επιλέξαμε να φτιάξουμε. Το να είσαι μόνος το Πάσχα είναι μία συνθήκη, το να μη νιώθεις όμως μόνο είναι μία απόφαση που οφείλουμε να πάρουμε.