10 φράσεις που λατρεύουν να χρησιμοποιούν οι «ξερόλες» στην κάθε συζήτηση - Πόσες αναγνωρίζεις;

10 φράσεις που λατρεύουν να χρησιμοποιούν οι «ξερόλες» στην κάθε συζήτηση - Πόσες αναγνωρίζεις;

Δεν είναι κακό να έχεις γνώσεις αλλά αυτοί που τις «φλεξάρουν» σε κάθε ευκαιρία είναι κάπως... ενοχλητικοί, όχι;

Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να μοιράζεσαι αυτά που ξέρεις και στο να κάνεις τους άλλους να νιώθουν κατώτεροι όσο το κάνεις.

Πολύ σύνηθες φαινόμενο: Άτομα που δεν μπορούν να κρατηθούν και νιώθουν πως πρέπει να παρεμβαίνουν σε κάθε συζήτηση με γεγονότα, διορθώσεις ή υπεροπτικό ύφος. Δεν το κάνουν πάντα από κακία. Μερικές φορές νομίζουν πραγματικά ότι βοηθούν. Αλλά συνήθως αυτό που φαίνεται είναι ένας διογκωμένος εγωισμός. Το δύσκολο είναι ότι σπάνια καταλαβαίνουν πώς ακούγονται. Οι γύρω τους όμως, το καταλαβαίνουν πολύ καλά.

Σίγουρα η παραπάνω συνθήκη κάτι σου θυμίζει. Όλοι έχουμε συναναστραφεί τέτοιους ανθρώπους. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να ανήκεις κι εσύ σε αυτή την κατηγορία της... «ξερολίασης». Μπορείς να την αναγνωρίσεις;

Ιδού μερικές από τις φράσεις που ακούς συχνά από κάποιον «ξερόλα» και ξεκίνα το τσεκάρισμα.

7 σημάδια ότι οι άνθρωποι ίσως, κρυφά, αποφεύγουν την παρέα σου, σύμφωνα με την ψυχολογία

1. «Στην πραγματικότητα...»

Αυτή η φράση συνήθως προηγείται μιας διόρθωσης που κανείς δεν ζήτησε.

Λες κάτι απλό — όπως «τα κοάλα είναι αρκούδες» — και πριν προλάβεις να ολοκληρώσεις, πετάγονται με το «Στην πραγματικότητα, τα κοάλα δεν είναι αρκούδες, είναι μαρσιποφόρα».

Ναι, τεχνικά έχουν δίκιο. Αλλά κοινωνικά; Μόλις έβγαλαν την ψυχή από τη συζήτηση.

Όσοι ξεκινούν συνεχώς με το «Στην πραγματικότητα» συνήθως δεν θέλουν να συνδεθούν. Θέλουν να διορθώσουν.

2. «Το ήξερα ήδη»

Δεν υπάρχει πιο γρήγορος τρόπος να καταστρέψεις τον ενθουσιασμό κάποιου.

Είτε πρόκειται για ένα ενδιαφέρον στοιχείο, μια προσωπική ιστορία ή κάτι που μόλις έμαθε — οι ξερόλες δεν μπορούν να κρατηθούν από το να δηλώσουν πως το ήξεραν ήδη.

Οι άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά τη μάθηση αντιδρούν με ενδιαφέρον — ακόμη κι αν το ήξεραν ήδη.

3. «Άσε να σου εξηγήσω τι εννοείς»

Αυτή η φράση είναι από τις πιο ενοχλητικές. Πρόκειται για μία κλασική κίνηση ξερόλα: υποθέτουν ότι καταλαβαίνουν τις σκέψεις σου καλύτερα από εσένα.

Παίρνουν την ιδέα ή την ιστορία σου, την "ξαναλένε" με δικά τους λόγια, και νομίζουν πως τη βελτίωσαν — ενώ απλώς καπηλεύτηκαν τη συζήτηση.

4. «Τεχνικά...»

Ξαδερφάκι του «Στην πραγματικότητα» που λέγαμε νωρίτερα.

Εμφανίζεται όταν κάποιος θέλει απλά να χαλαρώσει, να κάνει ένα αστείο ή να πει κάτι πρόχειρο — και ο ξερόλας πρέπει να πεταχτεί με μια λεπτομέρεια.

– «Τεχνικά, αυτό δεν είναι σωστό...»
– «Τεχνικά, ο νόμος δεν λέει αυτό...»
– «Τεχνικά, ο Αϊνστάιν δεν ανακάλυψε τη σχετικότητα...»

Ίσως είναι αλήθεια. Αλλά χρειάζεται να ειπωθεί; Τώρα; Με αυτό τον τόνο;

Συνήθως όχι.

5. «Νομίζω πως χάνεις τη μεγάλη εικόνα»

Έμμεσος τρόπος να πεις: «Εγώ βλέπω κάτι που εσύ προφανώς δεν βλέπεις». Μερικές φορές είναι σωστό. Τις περισσότερες όμως, είναι παιχνίδι εξουσίας — προσπάθεια επιβολής στη συζήτηση.

Ένας πιο ευαίσθητος συνομιλητής ίσως έλεγε: «Να σου δώσω μια άλλη οπτική». Ο ξερόλας όμως θέλει να ξέρεις ότι παίζει σκάκι, ενώ εσύ ακόμα μαθαίνεις ντάμα.

6. «Εγώ δεν θα το έκανα έτσι»

Όλοι έχουμε έναν τέτοιο συνάδελφο. Έξυπνο, χωρίς αμφιβολία — αλλά όλα έπρεπε να γίνουν με τον δικό του τρόπο. Ό,τι λύση και να πρότεινες, είχε πάντα μία «καλύτερη».

Με κάθε αφορμή, όσο σκληρά κι αν εργάζεσαι εσύ, εκείνος πάντα θα βρει να πει: «Εγώ δεν θα το έκανα έτσι».

Καμία εκτίμηση. Καμία ενθάρρυνση. Μόνο μια σιωπηρή επίδειξη ανωτερότητας. Εκείνη τη στιγμή έμαθα κάτι: η ευφυΐα χωρίς ταπεινότητα μοιάζει με κριτική.

7. «Είναι κοινή λογική»

Οι ξερόλες αγαπούν αυτή τη φράση γιατί υποδηλώνει πως είναι στη «σωστή πλευρά» — και όποιος διαφωνεί, απλώς δεν τα πιάνει.

Αλλά η «κοινή λογική» δεν είναι τόσο κοινή όσο νομίζουμε. Αυτό που φαίνεται αυτονόητο σε κάποιον, μπορεί να είναι τελείως ξένο σε κάποιον άλλο.

Ένας κοινωνικά έξυπνος άνθρωπος θα πει: «Εγώ το βλέπω έτσι». Ο ξερόλας θα πει: «Αυτό είναι αυτονόητο».

8. «Έχω κάνει πολλή έρευνα πάνω σε αυτό»

Αν χρησιμοποιηθεί σωστά, δείχνει σοβαρότητα. Αλλά όταν κάποιος ξεκινάει έτσι και μετά μονοπωλεί τη συζήτηση, συνήθως δεν πρόκειται για έρευνα — αλλά για επίδειξη.

Ακόμα χειρότερα είναι όταν η φράση χρησιμοποιείται για να "κλείσει" τον διάλογο:
– «Έχω κάνει πολλή έρευνα πάνω σε αυτό, ξέρω τι λέω.»

Οι πραγματικοί ειδικοί δεν χρειάζεται να υπενθυμίζουν διαρκώς ότι είναι ειδικοί. Το δείχνουν με τον τόνο, τη σεμνότητα και την κατανόησή τους.

9. «Άσε να στο απλοποιήσω»

Μερικές φορές λέγεται με καλή πρόθεση. Τις περισσότερες όμως, ακούγεται υποτιμητικό. Και ναι, υπάρχει τρόπος να εξηγήσεις κάτι απλά χωρίς να υποβαθμίζεις τον άλλον.

Οι καλοί ομιλητές προσαρμόζουν το μήνυμά τους με σεβασμό. Οι ξερόλες φέρονται λες και είναι καθηγητές, κι εσύ πρωτοετής που μπήκε σε λάθος αίθουσα.

10. «Δεν θέλω να ακουστώ υπερόπτης, αλλά...»

Spoiler: ετοιμάσου για πραγματική υπεροψία.

Κάθε φορά που κάποιος νιώθει την ανάγκη να προλογίσει κάτι έτσι, αυτό που ακολουθεί συνήθως στάζει αλαζονεία.

– «Δεν θέλω να ακουστώ υπερόπτης, αλλά συνήθως είμαι ο πιο έξυπνος στο δωμάτιο.»
– «Δεν θέλω να ακουστώ υπερόπτης, αλλά ο δικός μου τρόπος είναι ο πιο αποδοτικός.»

Αν πραγματικά δεν ήθελες να ακουστείς υπερόπτης — δεν θα το έλεγες έτσι.

7 φράσεις που φαίνονται υποστηρικτικές, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα σημάδι χειραγώγησης

Τροφή για σκέψη

Όλοι μας έχουμε υπάρξει ξερόλες κάποια στιγμή - και ας μην το παραδεχόμαστε! Σίγουρα έχει τύχει να διορθώσουμε κάποιον πολύ γρήγορα, να έχουμε υποθέσει υπερβολικά πολλά ή έχουμε προσπαθήσει να αποδείξουμε κάτι.

Αλλά καλό είναι να έχουμε στο μυαλό μας πως οι άνθρωποι με πραγματική σοφία δεν χρειάζεται να είναι οι πιο έξυπνοι στο δωμάτιο. Τέτοιου είδους άνθρωποι κάνουν ερωτήσεις, ακούν με προσοχή και όταν μιλούν, δεν το κάνουν για να επιδειχθούν — αλλά για να χτίσουν γέφυρες.

Αν πιάσεις τον εαυτό σου να χρησιμοποιεί συχνά αυτές τις φράσεις, μην αυτομαστιγωθείς. Απλώς σταμάτα λίγο. Άκου. Και θυμήσου: οι άνθρωποι θυμούνται περισσότερο πώς τους έκανες να νιώσουν, παρά το αν είχες «δίκιο».

Ο στόχος δεν είναι να ξέρεις τα πάντα. Είναι να συνδεθείς — και να εξελιχθείς μαζί με τους ανθρώπους γύρω σου.