Όταν το Dancing with the stars έγινε καθημερινό

Φέτος, πραγματικά, τόση διαφήμιση, τόση συζήτηση αλλά και τόσος προβληματισμός για ένα σόου που έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα, πρώτη φορά γίνεται.

Υποτίθεται, πως όλοι όσοι συμμετέχουν, όλοι το κάνουν γιατί θέλουν να βοηθήσουν τον συγκεκριμένο σκοπό. Υποτίθεται ότι στο '' Dancing with the stars" πηγαίνει κάποιος για να περάσει καλά.

Σίγουρα υπάρχει πολλή κούραση, πολλές πρόβες και μπορεί και να μπείς στη διαδικασία να θέλεις να φτάσεις στον τελικό. Να αισθανθείς τον ανταγωνισμό. Τον ανταγωνισμό που να σε κάνει να θέλεις να γίνει καλύτερος, να εξελιχθείς και να χορέψεις καλύτερα. Όσο χορέψεις. Και αυτό, το δέχομαι.

Ποια όμως η σημασία αν θα φύγεις πρώτος, δεύτερος ή δέκατος σε έναν διαγωνισμό που δεν κρίνεται κανείς για την δουλειά του αλλά για την προσπάθεια που κάνει στον χορό; Ποια η σημασία του να καθόμαστε να μετράμε ψήφους, αν συμπαθεί ο κόσμος ένα άτομο και αν το υποστηρίζει ή όχι;

Γιατί ένα φιλανθρωπικό σόου θα πρέπει να είναι ''στημένο''ενώ απλά μπορεί να ήταν η στιγμή που κάποιος έπρεπε να φύγει; Σημασία σε ένα παιχνίδι που έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα δεν είναι απλά να πραγματοποιηθεί και όλοι να δώσουν τον καλύτερό του εαυτό με έναν κοινό σκοπό;

Εγώ πραγματικά ως τηλεθεάτρια, αισθάνθηκα από κάποιους πως από τη διασκέδαση και τον χορό, πως από την βοήθεια για το Make a wish, πέρασαν στην προσωπική προβολή και το πήραν πάρα πολύ σοβαρά.

Μακάρι πραγματικά ανάμεσα στις τόσες συζητήσεις και στις τόσες αναλύσεις καθημερινά, να είχαμε ακούσει μία φορά για το έργο του Make a wish. Πόσες φορές όμως έγινε αυτό; Μία; Καμία; Πόσες;

Αυτό που μαθαίναμε, ήταν για τις κόντρες, για το παρασκήνιο, για το αν κάποιος είχε μέσον, για το αν είναι δημοφιλής, αν έκανε συμφωνία, αν δεν έκανε και πολλά ακόμα.

Εγω νομίζω πως όποιος συμμετέχει σε μία φιλανθρωπική δραστηριότητα, διάσημος, άσημος δεν έχει σημασία, οφείλουμε να του πούμε μπράβο και οφείλει και ο ίδιος στην περίπτωση που είναι αναγνωρίσιμος, να χρησιμοποιήσει αυτή την αναγνωρισιμότητα για καλό σκοπό και για τίποτα άλλο. Όλα τα άλλα είναι μικρά και δεν έχουν καμία σημασία ούτε για εκείνους που χρειάζονται τη βοήθεια αλλά ούτε και για όλους εμάς.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε. Πάμε πάλι δυνατά και αισιόδοξα.