Ποιος δεν αγάπησε τη γιαγιά του;

Ποιος δεν αγάπησε τη γιαγιά του;

Οι γιαγιάδες για όλα τα παιδιά, είναι ο άνθρωπος που δεν θα χαλάσει χατίρι! Η δική μας η γιαγια ωστόσο, ήταν μοναδική!

Και λέω «ήταν» όχι γιατί δεν είναι ακόμα εδώ! Αναφέρομαι στα χρόνια που ήμασταν παιδιά και στον τρόπο που κατάφερνε να μας κάνει όλες καλά!

Κοιτάς την μητέρα σου και απορείς... Πόσο γλυκιά, πόσο ευαίσθητη έχει γίνει με τα εγγόνια της, ενώ θυμάσαι από την παιδική σου ηλικία, η ίδια να σου φέρνει αντίρρηση και να τρέχεις στην αγκαλιά της γιαγιάς σου για να βρεις την λύση!

Η γιαγιά μας, ήταν καλή! Πολύ καλή! Αυστηρή, αλλά καλή! Είναι από εκείνες τις γυναίκες που ξέρουν να κρατάνε ένα σπίτι, μία οικογένεια, που γνωρίζουν πως μέσα από την πειθαρχία μπορεί να πάει κάποιος παρακάτω, αλλά είναι και ανθεκτική. Δυναμική!

Μπορεί οι γονείς, να μας κράτησαν ενωμένες (έχουμε και ένα αγόρι - το μικρότερο αλλά το ομορφότερο ) αλλά η γιαγιά μας έκανε όλες τις ξαδέρφες να περνάμε μαζί μοναδικά καλοκαίρια!

Θυμηθείτε το πρόγραμμα, το μπάνιο που πηγαίναμε σαν στρατιωτάκια, το φαγητό ( που δεν πίναμε νερό ενδιάμεσα ) την υποχρεωτική ξεκούραση το μεσημέρι ( γιατί πως να τα έβγαζε πέρα η γυναίκα με τόσα παιδιά) το σπιτικό της παγωτό που η γεύση του ακόμα υπάρχει στο στόμα μου, το κοτέτσι που μας έβαζε να καθαρίζουμε και μας τσιμπαγανε οι κότες, το λιμπί που κάναμε μπάνιο, το σπίτι της, τα παιχνίδια, το άρωμα από τα χρόνια που αγαπήσαμε!!!!

Η γιαγιά μας πια, μεγάλωσε!!! Και όσο δύσκολο και αν είναι, οφείλεις να αποδεχτείς την πραγματικότητα και να κρατήσεις από εκείνη ότι σου έχει μείνει στην καρδιά!

Όλες εκείνες τις εικόνες που σε έκαναν να γελάσεις, εκείνες που σε συγκίνησαν, που ήταν δίπλα σου, που σε γιάτρεψαν, που σε έκαναν να κλάψεις!

Γιατί μπορεί για τα παιδιά της να ήταν σκληρή ( μπορεί και άδικη κάποιες φορές ) για τα εγγόνια της όμως όχι!

Ακόμα και τώρα ανακαλύπτεις, πως ότι μπορούσε έκανε!

Μαθαίνεις πως είχε ανοίξει λογαριασμό για όλες σας, χωρίς καμία εξαίρεση, καμία διαφορά στα χρήματα! Για όλους είχε και κάτι κρατήσει! Για όλους είχε κάτι αποταμιεύσει!

Ας δώσουμε μία υπόσχεση όλες και μαζί και εσύ Κωστή!

Να μην χαλάσουμε ούτε 1 ευρώ από τα χρήματα της γιαγιάς, αλλά να υποσχεθούμε πως θα τα κάνουμε πολλά περισσότερα!!!

Για ό,τι καλό μας έδωσε αυτή η γυναίκα!!!

Πάντα θα αναπολώ εκείνα τα καλοκαίρια! Και είμαι τυχερή που τα πέρασα μαζί σας!

Σας αγαπώ!!!!

( λίγο προσωπικό σήμερα το θέμα μου, αλλά έτσι ένιωσα και αυτό έκανα )

Καλημέρα!!!